۱۸ میزان ۱۴۰۱
کابل- خانواده زرخان، مشهور به عرفانالله همدرد، خبرنگار سابق رادیو ژوندون میگوید بعد از ماهها بی خبری، مطلع شدهاند که او حدود سه ماه و نیم پیش در ترکیه جان باخته است.
بلال، برادر زرخان به مرکز خبرنگاران افغانستان گفت:«برادرم هفت ماه قبل به شکل قانونی ایران رفته بود تا از آنجا به شکل قاچاقی به ترکیه و سپس اروپا برود اما مدتی کوتاه بعد از سفر به ایران، گم شد و ما نتوانستیم با او تماس برقرار کنیم.» وی افزود:« به تازگی از طریق برخی از دوستان مطلع شدیم که زرخان حدود سه ماه و نیم قبل بعد از خروج قاچاقی از مرز ایران به سوی ترکیه، درمنطقه وان این کشور دچار حادثه شده و جان خود را از دست داده است.»
بلال افزود:« بر اساس معلومات ابتدایی، پولیس ترکیه جسد برادرم را حدود ۱۵ روز در سردخانه نگه داشته است و سپس به خاک سپرده است اما هنوز چگونگی دقیق این رویداد را نمیدانیم.»
برادر زرخان همدرد گفت:« خانواده ما بسیار پریشان است، ما میخواهیم جسد زرخان را به افغانستان انتقال دهیم و در زادگاهش دفن کنیم. ما از حکومتهای ترکیه و ایران میخواهیم در این زمینه با ما همکاری کنند.»
فضل الرحمان سیرت، مجری سابق برنامه های سیاسی ژوندون و همکار زرخان گفت که زرخان حدود ۲۵ سال عمر داشت و در ولسوالی الینگار لغمان زندگی می کرد. وی گفت که این خبرنگار جوان در میانه سال گذشته به دلیل مشکلات کاری پیش آمده پس از سقوط نظام جمهوری و آغاز حاکمیت «امارت اسلامی» در کشور، کارش را در ژوندون از دست داد و مدتی بعد افغانستان را ترک کرد.
ضیاء الرحمان ضیاء مدیر اداری رادیو و تلویزیون ژوندون به مرکز خبرنگاران افغانستان گفت که زرخان دانش آموخته خبرنگاری در یک انستیتوت خصوصی در کابل بود. ضیاء افزود که زرخان از ۱۱ ماه جدی ۱۳۹۸ تا ۱۸ میزان ۱۴۰۰ به عنوان گوینده و گزارشگر رادیو ژوندون در کابل کار کرده است.
پس از سقوط نظام جمهوری در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰، بیش از نیمی از حدود ۶۰۰ رسانه فعال در کشور- بطور خاص رادیوها و تلویزیونها و نشریههای چاپی- به دلیل مشکلات اقتصادی و محدودیتهای اعمال شده از سوی «امارت اسلامی» بسته شده و صدها خبرنگار و کارمند رسانه افغانستان را ترک کردهاند.
مرکز خبرنگاران افغانستان ضمن ابراز همدردی با خانواده و بستگان عرفان الله همدرد، از «امارت اسلامی» میخواهد با اجرای قانون رسانههای همگانی که آن را تائید کرده است، محدودیتها اعمال شده و خلاف قانون رسانهها در زمینه فعالیت خبرنگاران و رسانههای آزاد را رفع کند تا نه تنها نیروی کاری و با تجربه رسانهای مجبور به ترک کشور نشود، بلکه زمینه فعالیت آزاد و بدون مانع دیگر خبرنگاران در کشور فراهم شود.