کارمندان بازداشت شده تلویزیون آرزو بعد از دو هفته با ارایه «ضمانت» آزاد شدند

کارمندان بازداشت شده تلویزیون آرزو بعد از دو هفته با ارایه «ضمانت» آزاد شدند

(از بالا راست) امان‌الله عظیمی مدیر دفتر کابل، خالد بارکزی، مجری، امیرحسین عطریان تهیه کننده و مدیراداری، ظهیر فیضی، مدیر بخش تولید و (از پائین راست) سمیع احمد بیک، هارون عرفان و بکتاش رؤفی کارمندان بخش تولید تلویزیون آروز

۱ جدی ۱۴۰۳

کابل- هفت کارمند تلویزیون خصوصی آرزو که دو هفته پیش توسط استخبارات بازداشت شده بودند، با سپردن «ضمانت» آزاد شدند اما تا اکنون به دفتر تلویزیون در کابل هنوز اجازه فعالیت داده نشده است و قرار است جلسه محاکمه این کارمندان یک هفته بعد برگزار شود. مرکز خبرنگاران افغانستان با استقبال از آزادی کارمندان تلویزیون آرزو، از مقام‌های اداره حاکم می‌خواهد با مختومه اعلام کردن این پرونده، اجازه بدهند تلویزیون آرزو بدون قید و شرط کارش را از سر بگیرد.

یک منبع آگاه در کابل به مرکز خبرنگاران افغانستان گفت که بنابر حکم محکمه شهری زون ۳ کابل، همه هفت کارمند بازداشت شده تلویزیون آرزو روز ۳۰ قوس و بعد از سپردن «ضمانت» کتبی مبنی بر خارج نشدن از کابل و حضور در جلسه محکمه، از زندان پل‌چرخی آزاد شدند. به گفته وی قرار است جلسه محاکمه آن‌ها یک هفته بعد برگزار شود.

 کارمندان ریاست استخبارات و اداره امر به معروف روز ۱۴ قوس با یورش به دفتر تلویزیون آرزو در منطقه کارته ۳ کابل ، ضمن بدرفتاری با کارمندان این رسانه و ضبط دستگاه‌های ذخیره الکترونیکی اسناد و کمپیوترها آن، هفت تن از کارمندانش را بازداشت کردند و این دفتر را بستند.

کارمندان بازداشت شده از جمله امان‌الله عظیمی مدیر دفتر کابل، خالد بارکزی، مجری، امیرحسین عطریان تهیه کننده و مدیراداری، ظهیر فیضی، مدیر بخش تولید، سمیع احمد بیک، هارون عرفان و بکتاش رؤفی کارمندان بخش تولید تلویزیون، ابتدا به یکی از بازداشت‌گاه‌های استخبارات و سپس به زندان پلچرخی انتقال داده شده بودند.

در آن روز نماینده وزارت امر به معروف و نهی از منکر در برچسبی به در دفتر تلویزیون آرزو، نوشته بود که این رسانه" به دلیل نشر سریال‌های غیر اخلاقی و مبتذل، تا امر ثانی مهر و لاک شده است." همزمان در خبرنامه‌ای که از سوی این وزارت نشر شد، تلویزیون آرزو متهم شده بود که به کمک رسانه‌های تبعیدی سریال‌های مبتذل را برخلاف اصول و سنت‌های اسلامی و افغانی دوبله ونشر می‌کرده است.

یک کارمند تلویزیون آرزو گفت که با بسته شدن دفتر این رسانه در کابل، حدود ۶۰ درصد برنامه‌های آن متوقف شده است اما کار آن به شکل بمحدود از طریق دفتر و استدیوی آن در مزارشریف ادامه دارد.

مرکز خبرنگاران افغانستان با استقبال از آزادی کارمندان بازداشت شده تلویزیون آرزو بعد از دو هفته از زندان پل‌چرخی، تصریح می‌کند که یورش کارمندا استخبارات و امر به معروف به دفتر این رسانه و بازداشت کارمندان آن نقض صریح حقوق بنیادی آنان بوده و نباید انجام می‌شد.  مرکز خبرنگاران افغانستان در عین حال ادامه بسته بودن تلویزیون آرزو و آزادی مشروط کارمندانش را نشانه ادامه روند سرکوب و سانسور سیتماتیک می‌داند و از مقام‌های اداره حاکم می‌خواهد به حقوق بنیادی رسانه‌های آزاد احترام بگذارند و با مختومه اعلام کردن این قضیه، اجازه بدهند تلویزیون آرزو هر چه زودترو بدون قید و شرط بازگشایی شود.